Naprawdę solidny czasoumilacz. Przyjmna dla oka i czytelna grafika, niezła muzyka, satysfakconujący system walki z przyjemnie rozpaćkującymi się przeciwnikami. Największe wrażenie robi system rozwoju postaci który na prawdę jest mocno rozbudowany i daje olbrzymi spektrum konfiguracji. Fabuła raczej standardowa i mało porywająca ale w odróżnieniu do tego co zaserwował Blizzard w D3 - przynajmniej da się ją śledzić i jako tak wczuć w klimat. Gra nie jest w żadne sposób rewolucyjna bo po prostu powiela wzorce ale robi to w sposób który budzi uznanie.
Wartościowa kontynuacja sercji wpisująca się mnie więcej swoją złożonością pomiędzy MMO1 i MMO2. Zarządzanie koloniami bardziej rozbudowane niż w pierwszej części ale też uproszczone w stosunku do części kolejnych - co mnie osobiście cieszy, bo MMO zawsze było dla mnie strategią szybką w której bardziej skupiamy się na zarządzaniu ogółem imperium a nie - jak w cywilizacji - zawracaniem sobie głowy jednostkowymi koloniami. Tutaj oczywiście możemy zarządzać podziałem zadań w koloni i osobiście zarządzać kolejką budowanych struktur ale równie dobrze, możemy to zautomatyzować. Mechanika dyplomacji wydaje się sensowna i mnie osobiście nie zdażyły sie iracjonalne zachowania komputerowych oponentów przez co ten element rozgrywki w mojej opinii dobrze dopełnia i kontynuuje tradycje serii. Podobnie jest z rozwojem naukowym i szpiegostwem - jeśli ktoś grał w którąkolwiek z dwóch pierwszych części to nic go w tej kwestii nie zaskoczy. Natomiast tym co razi to konstuowanie statków i walki kosmiczne. Ten pierwszy element jest po prostu dość uproszczony i mało czytelny jeśli chodzi o efekt tego co otrzymamy. Brakuje mi tego podział na poszczególe sekcje osłon, silnika, broni, komputerów... - tutaj ot wrzucamy wszystko razem do jednego wora i modliwy się, żeby coś z tego wyszło. Zdecydowanie najgorszym elementem gry jest walka, która ani nie jest widowiskowa (poprzez niezbyt fortunne ustawienia kamer) ani nie jest czytelna jeśli chcielibyśmy samodzielnie zarządząć potyczkami - po paru razach dałem sobie spokój i każdą potyczkę rozgrywałem automatycznie co niego nie zdażyło mi się podczas walka w MMO1. Tym niemniej grę polecam gdyż w mojej opinii jest to miły powrót do tych pierwszych części serii, przy czym warto pamiętać, że gra jest jednak uproszczona w stosunku do części 2 i 3.
Satysfakconujący i klimatyczny dungeon crawler. Jeśli wciągnął mnie, osobę która raczej nie jest miłośnikiem gubienia się w labiryntach wypełnionych pułapkami i wrogami, to znaczy, że wciągnie każdego kto tylko da tej grze szanse. Fabuła choć dość typowa jak na steampunkowe realia, jest spójna i motywuje do eksploracji kolejnych poziomów w poszukiwaniu kolejnych notatek i nagrań z urywkami historii. Same poziomy są różnorodne, czytelne, a osadzone w nich zagadki niezbyt trudne i co najważniejsze - logiczne, przez co nie frustrują a stanową miłą odskocznię od walki. Wrogowie nie są zbyt różnorodni i raczej typowi jak na klimaty w których osadzona jest gra, ale walka z nimi jest przyjemna i uczciwa - każdego można rozpracować znajdując jego słabe strony a możliwość zatrzymania czasu daje szanse na opracowanie taktyki przy walce z większymi grupami. Jedyne czego mi brakuje to większej różnorodności oraz ilości przedmiotów i broni. Nie ma tutaj dylematów z tym co wziąć a co zostawić bo samego sprzętu jest niewiele a wraz z progresem w grze znajdujemy po prostu kolejne lepsze wersje tego co już mamy - tak więc grając za pierwszym razem możemy zabrać i sprawdzić właściwie wszystko, co odbiera chęć do ponownego przejścia gry. Tym niemniej polecam ten tytuł. Przyjemność z rozgrywki i wciągnięcie przez steampunkowy klimat gwarantowene.
Mówi się, że gra ta jest hołdem dla starych fps'ów - dla mnie to hołd dla pixel art'u. Szczegółowość, różnorodność i bogactwo pikselowych spritów oraz tekstur robi wrażenie za co wielki podziw i szacunek dla twórców za włożoną pracę. Tym niemniej ta wspaniała pikselowa oprawa graficzna to jednak dla mnie za dużo i mnie osobiście męczy, szczególnie, że atmosfera w grze jest dość mroczna. Jednak w starych fpsach połączenie prymitywnej grafiki 3d otoczenia oraz spritów wrogów dawało większą przejrzystość. Sama rozgrywka jest przyjemna - strzelanie z wszelkie maści gnatów satysfakcjonujące zarówno w efektach graficznych jak i dźwiękowych. Cieszy duża różnorodność wrogów bardzo fajnie animowanych, choć trochę razi brak jakiegokolwiek AI. Nawet w stareńskim DOOMie wrogowie potrafili się przemieszczać w różnych kierunkach a nie tylko bezmyślnie przeć do przodu. Gorzej jest w kwestii budowy lokacji na które skladają sie głównie korytarze i sale wypełnione spritowymi elementami. Klimatyczne - to prawda, ale mało różnorodne. Przez te dwa powyższe elementy gra po jakimś czasie staje się niestety nieco monotonna a jeżeli rozpracujemy jej mechaniki na początku to może okazać sie, że również niezbyt trudna. Patrząc jednak przez pryzmat ceny myślę, że gra jest jak najbardziej warta polecenia.
