GRA POLSKIEGO TWÓRCY I WYDAWCY KTÓRA W ORYGINALE MIAŁA POLSKI TEKST nawet wersje dołączone do serii Dobra Gra czy covery DVD CDAction i PCformat, co z wami jest nie tak w tym temacie ?
To gra dla osób które uwielbiają zagrać sobie w coś bardzo baśniowego i totalnie nie wymagającego odnośnie poziomu trudności przekomarzanie się księcia z księżniczką na różne tematy są naprawdę zabawne a riposty naszej postaci również adekwatne do sytuacji. Jest lekko strasznie, odrobine poważnie i niesłychanie zabawnie niczym porządna baśń jaką mamy ochotę czasami poczytać. Tutaj zamknięto to właśnie w formie dobrze skrojonej gry komputerowej. O ile eksploracja jak najbardziej jest tu tak samo dobra jak w poprzednich grach cyklu tak tu walka potrafi być mocno irytująca gdy z ową baśnią zajdziemy bardzo daleko w fabule. W grze nie można zginać bo jeżeli wpadniemy w przepaście czy wróg nas wciągnie w ciemność ( czyli te gluty dookoła tłumaczone jako zepsucie )z pomocą przychodzi księżniczka która czarem Ormazda przywróci nas na ostatnie bezpieczne miejsce (taki nielimitowany odpowiednik piasków czasu). Spowolnienie wywalono z tej odsłony bo i po co kiedy tak naprawdę nie zginiemy w tej grze a jedynie co możemy zrobić to wydłużać walki w nieskończoność póki sami się nie wku......my porządnie na dłużyzny tej części gry. Zagrać warto jako lekką baśń przed innymi poważniejszymi tytułami ta odsłona przygód księcia to istny relaksator i ukojenie nerwów i chęć na coś bardzo dobrego ale niekoniecznie poważnego tytułu.
Nie stawiałem na firmę na samym początku, a to błąd. Gra ma wysoką grywalność ładną grafikę i nieprzesadzone wymagania sprzętowe a do tego dużo się dzieje na ekranie. Warto, ja osobiście do teraz gram od momentu premiery i nadal mi się tytuł nie nudzi, Warta czasu spędzonego nad ogarnianiem całego tego sensownie napisanego rozgardiaszu.
Gra ma dobry scenariusz ale nieziemsko krótszy niż to co zaserwowała jedynka. Ładna grafika ( ta sama technologia wsparła Thief III Deadly Shadows) Sprawdza sie w praniu. SI tutaj to tragedia w pięciu aktach. O ile w jedynce przeciwnicy również nie grzeszyli inteligencją tak tu to już debile nieziemscy. po otrzymaniu mnóstwa obrażeń biegają po planszy niczym kurczak bez głowy. Dobrze ze gra oferuje więcej ścieżek rozwiązywania problemów to mamy większą swobodę w pokonywaniu problemów w grze. Ograniczenie ilości wszczepów do 5 to chybiony pomysł dla gry będącej przecież RPG (na tyle mogli sobie pozwolić twórcy Chrome i to było wystarczające ) Jest jakaś zabawa w tej grze ale nie doścignęła rozmachem pierwszej odsłonie cyklu. Kto lubi klimaty Cyberpunk ta gra to miła chwilówka przed innymi większymi tytułami albo jakimś cudem ktoś nie grał w to a spodobała się grafika to warto te godziny spędzić z tym tytułem. Ma swój urok ale całości starcza na krótsze momenty obcowania z grą.
Świetna historia, do dziś ładna grafika mimo wielu lat silnika Lithtech i bardzo fajny acz wymagający miejscami gameplay. Wszystko to składa się na bardzo satysfakcjonującą całość i dowód na to iż NOLF musi się tu pojawić choćby nie wiadomo co się działo. Tron w wersji Monolith to kawałek świetnej gry nawet dzisiaj przy wielu innych podobnych produkcjach ta gra wyróżnia się miejscem akcji dialogami oraz typowym PC-towym światem, genialna robota.
Szczerze jest w tej grze zawartości jaką warto zobaczyć. Kto lubił grać w RE postacią Hunka tak i tutaj odnajdzie się w tej produkcji. Jest co prawda trochę problemów zwłaszcza podczas doczytywania się tekstur z low do high. Gra się nie wiesza nie wywala do pulpitu bez powodu płynnie działa. Fabuła jest taka sobie jak na gry tego kalibru a niektóre zagadki typowe dla klasyka czyli momentami absurdalne. Przeciwnicy w pewnych momentach są trochę jak gąbki na pociski, bronie fajnie brzmią i czuć ciężar podczas strzelania. Postać nasza trochę taka wyprana z uczuć odrobinę. Większość tekstów drętwa jak w jakimś starym serialu z lat 90 lub wczesnych latach dwutysięcznych sterowanie jest w miarę dobre postać szybko reaguje na polecenia. Menu w postaci komputera podręcznego to rewelacyjny pomysł nie fajnym pomysłem jest natomiast fakt ze po każdym przeładowaniu broni wypada z ekwipunku magazynek i zanim załadujemy naboje musimy koniecznie podnieść pusty magazynek co frustruje niesamowicie i łatwo zapomnieć o czymś takim. Grywalność już jest lepsza ale trzeba mieć na uwadze ze gra ma w ikonicznych miejscach nieco durne rozwiązania.
Mimo najszczerszych chęci i wielkiej sympatii do gier z Batmanem w tle ta jest najbardziej niedorobiona pod względem technicznym. Kilka razy potrafi wywalić do pulpitu bez przyczyny, errorami sypnie co prawda po kilku godzinach gry ale żadnej innej odsłonie nie zdarzyło się ani razu mimo iż na ekranie dzieje się naprawdę dużo. Grze tak samo zdarza się gubić klatki od tak bez przyczyny, ale po przegranej walce np. prędkość gry raptownie wraca w magiczny sposób do płynnych klatek bez zająknięcia. WB oraz Splash Damage nie do końca opanowali to co pieczołowicie pielęgnuje Rockstedy i widać że gdzieś tam zabrakło czasu na znalezienie większej ilości uchybień do poprawki. Gra się w to dobrze zadania nie kłują w oczy a scenariusz trzyma się logiki i jest ciekawy. Bossowie w postaci płatnych ludzi od mokrej roboty sprawdzają się mają swój unikatowy styl i zapadają w pamięć. Starcia z przeciwnikami nie frustrują pod względem walki system free flow ma się tu dobrze. Graficznie jest odrobine gorzej ale nie na tyle by nazwać ją brzydka jest ładna sensowna, postaciom zdarza się zgubić SI gdy się skradamy tuż za ich plecami inni przeciwnicy potrafią wyłączyć swoją uwagę co czasami prowadzi do zabawnych sytuacji. Podczas szybowania Batman dziwnie pikuje w miejscu co prowadzi do skaczących animacji niczym w japońskich anime i denerwuje oczy jedynie ten błąd powtarzał się non stop przy dużych budynkach i odległościach. Fabuła i filmiki warte są żeby zagrać w tą odsłonę ale trzeba mieć na względzie że ta ma więcej błędów które po jakimś czasie psują zabawę i ogólny odbiór tej gry. Cierpliwość do tej gry wskazana jak najbardziej.
Nie jestem jakimś zgorzałym fanem tego uniwersum ale jako fan gier muszę docenić efekt końcowy który sprawia ze mimo wszystko mam chęć zagrać w tą grę. Silnik Id Tech daje tutaj radę i milo ogląda się grę nawet dzisiaj mam nadzieję że fani uniwersum doczekają się remastera tej odsłony. Zgrać warto nawet jeśli nie jest się fanem serii.
Mam osobiście bardzo mieszane uczucia względem trzeciej odsłony FEAR. Miło że są znane postacie miło że w końcu fabuła była lepsza niż wcześniej. System strzelania daje satysfakcję a spowalnianie czasu bawi tak samo dobrze jak w poprzednich odsłonach. Ja osobiście uważam że choć SI przeciwników jest dobra to względem FEAR 2 jest gorsza. Przeciwnicy zbyt celnie ładują pociski w postać ponieważ mamy tym razem auto regenerację zdrowia, co nie każdemu się spodoba. Niektóre modele broni są nierówne spartaczony całkiem SMG gdzie w poprzednich odsłonach naprawdę siał spustoszenie w oddziałach wrogów. Tutaj ta pukawka nie nadaje się razem z pistoletem na czele dobrze że strzelba nie została popsuta a karabin strzelający seriami wymaga przyzwyczajenia. Działko laserowe czy wyrzutnia rakiet to już klasyka dobrodziejstw takich gier. W tej odsłonie faworytami było uzi ( brawa temu kto projektował broń bo tutaj sprawdzał się wyśmienicie) oraz odpowiednik gwoździarki z poprzednich odsłon te bronie naprawdę dawały poczucie że trzymamy coś dobrego. Bezsensowne jest zbieranie punktów ale to zapewne pozostałość po wersjach gdzie wymagane było łącze steam aby pograć w sieci i wspólnie z innym graczem w trybie historii. Baty należy się osobie która programowała otwieranie drzwi i przycisków bram, rozumiem że ten człowiek też stoi i czeka wieki na otwarcie drzwi gdziekolwiek się znajdzie to było ekstremalnie bezsensowne i denerwowało niesamowicie podczas walki w wieloma cymbałami w małym pomieszczeniu. Na bardziej rozległych etapach na szczęście nie daje się to aż tak we znaki a przeciwnik nie wlatuje za naszymi czterema literami i nie teleportuje się chamsko na planszach. W ciasnych pomieszczeniach denerwuje to niesamowicie. Zagrać warto ale trzeba mieć na względzie ze gra zawiera więcej denerwujących rozwiązań jakie mogą innych graczy rozzłościć. Nie są to elementy zepsute ale to nijak nie pasuje do szybkiej gry akcji jaką ten tytuł niewątpliwie reprezentuje.
Świetny polski dubbing i ogrom zawartości ta gra naprawdę wciąga, dla fanów gier w kosmosie pozycja obowiązkowa.
