Moonlighter ma ładną estetyczną grafikę. Pomysł zaczerpnięto częściowo z Recettear i choć realizacja jest nieco inna, monotonia - podobna. Nie mam nic przeciwko monotonii - gram dla relaksu. Nie przeszkadza mi powtarzalność czynności w takim wydaniu - w końcu każda gra jest mniej lub bardziej powtarzalna. Poziom trudności wydaje się być na początku ustawiony zbyt wysoko dla kogoś, kto nie jest za pan brat ze zręcznościówkami. Trzeba zacisnąć zęby i przejść pierwszy etap. Nie należy się spieszyć: kilka razy po prostu trzeba zginąć. Irytujący jest brak tłumaczenia niektórych mechanik. Nikt nie informuje, że można się przespać jak w grach Harvest Moon - i jest to pomocne przy zapisie gry. W menu zapisu nigdzie nie ma. Brak opisu mechaniki wyrzucania przedmiotów z ekwipunku. Brak wytłumaczenia dla używania talizmanu. Talizman wymaga pieniędzy. Jeśli nie macie wystarczającej ilości (co na początku jest czymś normalnym) - wyjść możecie tylko ginąc i tracąc większość zdobytych przedmiotów. - Jednak w gruncie rzeczy najbardziej irytują błędy. Uniemożliwiają kontynuowanie rozgrywki, czy zapis gry. Zwis przy wczytywaniu miasta albo lochów. Potrafi utknąć na dniu albo nocy. Potrafi zawisnąć w losowych miejscach. Gdybym zapłacił, prawdopodobnie zgrzytałbym zębami. Nie trzeba bardzo długo pograć żeby gra odmówiła współpracy. Zapisywać!. Zapewne, gdyby nie to, że zapis jest nieodmiennie związany ze zmiana pór dnia. - A tutaj noce są jednak aktywną częścią gry. Gra ładna, monotonna, uspokajająca. Gdyby nie zwiechy, stanowiłaby odskocznię od większych produkcji. W tej chwili za darmo w sklepie którego nikt nie lubi. To jest cena za którą warto wziąć i wypróbować. 70 zł można zapłacić za grę w pełni funkcjonalną, choć poznawszy ja z bliska, dałbym nie więcej niż 45 zł. W takim stanie przypomina raczej niedorobioną betę z błędami, które na miejscu twórców łatałbym tak szybko jak tylko się da.
Jedna z najbardziej genialnych platformówek 2D wszechczasów. Dzika jazda bez trzymanki z szalonymi królikami i dzika muzyką. Świetnie jak na tamte czasy animowane postaci, przemyślany dizajn poziomów, pomysłowi wrogowie i bossowie. GOG i właściciel praw autorskich dogadali się z wierną tytułowi społecznością, która przez lata tworzyła mapy, sprite'y i bawiła się tytułem tak jak tylko można bawić się stareńką gierką ze świetną grywalnością i akrobatycznym multiplayerem. Jestem dumny, bo mniej więcej 1/3 kodu zmieniającego rozdzielczość z VGA na 800x600 px napisał mój syn. Tak, nie zagracie niestety w 16:9, ale i tak warto. Propsy dla GOG-a za odgrzanie Jackrabbita. I: dobrej zabawy!
