Senua to imię piktyjskiej boginii, której pozostałości ołtarzy zostały odkryte w 2003 roku. Jej wyobrażenie zostało przeniesione na grunt multimedialnego doświadczenia, realizowanego przez Ninja Theory od 2014 roku. Senua w Hellblade, to młoda wojowniczka - widząca, która próbuje uratować duszę kochanka przed potępieniem. Udaje się do Hel, krainy umarłych, gdzie musi sprostać wyzwaniom własnego umysłu. Hellheim w ujęciu developerów, łączy plan greckiej wyspy Santorini z przekształconym krajobrazem Skandynawii i Szkocji. Hellblade to pierwszy tytuł który rozlegle nawiązuje do stanu psychozy. To co widzimy oraz to co słyszymy, stanowi otwartą interpretację rzeczywistości widzianej przez Senuę. Głosy Furii ostrzegają nas przed niebezpieczeństwem i jednocześnie dezawuują wszystkie nasze działania. Zmagania z halucynacjami, złudzenia optycznymi oraz traumatycznym doświadczeniem bohaterki stanowią trzon rozgrywki. Główna rola w spektaklu należy do Meliny Juergens, edytorki wideo(!) zatrudnionej jako aktorka - naturszczyk, najpierw jako tworzywo do skanów twarzy, następnie jako pełnoprawna postać. Ograniczony budżet double-AA, oferujący skondensowaną, tunelową rozgrywkę w UE4, nie daje nam możliwości oderwania wzroku od pleców i twarzy bohaterki. Fizyczne detale budujące obraz postaci, imponują: Postrzępiona skórzana zbroja, ozdobny diadem, popękany pseudo-piktyjski pigment na twarzy, krew, tatuaże, brud, odstające kędziory na dredach, schodzą na dalszy plan w obliczu emocji, rysujących się na twarzy Meliny. Cierpienie, dezorientacja, strach. Senua znaduje się u progu szaleństwa, jednocześnie imponując determinacją w dążeniu do celu. Jej krwawe oblicze często stawiane jest obok nowej Lary Croft. Oprócz pornograficznego przywiązania do kaleczenia ciała kobiety, nie widzę podobieństwa. Kobieta, poddana stygmatyzacji lokalnej społeczności, w końcu przyjmuje odpowiedzialność za plagę. Walka z indywidualną ciemnością Senuy, to wyczerpujące doświadczenie.
