Gra jest stworzona do gry na padzie/kontrolerze. na samej myszcze i klawiaturze za bardzo nie pograsz, za dużo rzeczy do sterowania.
Świetna gra i napewno lepsza od dwójki. To co ją wyróżnia, to to że nie sterujemy jednostakami. Tutaj są one bohaterami i mają własną wolę, możemy tylko wyznaczyć nagrodę za głowę przeciwnika by zachęcić ich do podjęcia walki, ale to wciąż ich decyzja. Niektórzy są głupsi, niektórzy mądrzejsi, niektórzy łasi na nagrody inni mniej, łowcy lubią wędrować, zielarki sadzić zioła itd. Szkoda że ta gra jest tak mało znana w Polsce, bo jest naprawdę świetna. Nawet nie mam co wymieniać co jest w niej dobre, bo wszystko jest na wysokim poziomie.
Nie grałem w następne części Empire Earth, ani w starcrafta. Ale spośród innych gier RTS w które dotychczas grałem, tą uważam za najlepszą do gry na multiplayerze (nie licząc desynchronizacji które niestyte na tej grze się zdarzają). W twierdzy krzyżowieć jeśli przeciwnicy nie są położenii na odległość mangonelii to się obwarują i jeden drugiemu nie może zabardzo nic zrobić, w Empire Earth podobnie jest tylko na mapie typu archipelag, gdzie wyspy stają się twierdzami. Jeśli chodzi o tzara, to jej społeczność ustaliła zasady że nie atakuje się gospodarki przeciwnika jeśli jeszcze nie zniszczyło się jego zaplecza militarnego, co świadczy o ułomności tej gry skoro społeczność stara jakoś ją "poprawiać". Do Age of Empires i Warchammera 40k nie mam uwag, ale tutaj przechodzę do przewag Empire Earth nad nimi. W Empire Earth potyczki są bardziej wielowymiarowe, co prawda ras nie ma, ale każdy gracz ma do rozdysponowania ograniczoną liczbę bonusów dla swojej unikalnej cywilizacji. Jest 5 różnych surowców, 15 epok !!! od prehistorii do przyszłości przez co trzeba uważać np. aby skupiając się na podbojach nie opóźnić się w epokach względem przeciwnika by nie spuścił z samolotu atomówki na naszych rycerzy. Pola walk które w ograniczony sposób oddziałują między sobą: ląd, morza/pod wodą, powietrze, rzucanie czarów kapłanem, budowanie cudów (choć rzadko włancza się zwycięstwo poprzez cudy), wspomniany wyścig epok . Surowce praktycznie nigdy się nie wyczerpują. Na Single player komputer oszukuje-nawet jak nie wydobywa, to ma surowce.
Bardzo fajnie się gra i potrafi wciągnąć. Choć jeśli za którymś razem tym samym statkiem nie uda się pokonać końcowego bossa, to to naprwdę zniechęca. A w tej grze jak giniesz, to nie morzesz nic wczytać. Musisz od początku ponownie całą galaktykę przemierzyć do Bossa.
Fajna, rozbudowana gra a przy tym bardziej intuicyjna niż inne tego typu gry. Ale denerwuje mnie, że inne cywilizacje zaczynają z różnymi poziomami zaawansowania technologicznego. Jeśli masz pecha zaczniesz jako sąsiad bardzo zaawansowanej technicznie cywilizacji i agresywnej, wtedy możesz od razu zacząć od nowa gre nie czekając aż Cię zniszczy. Wolałbym aby wszyscy gracze zaczynali z tym samym poziomem technologicznym, ale w różnym tempie się rozwijali.
