Bardzo podoba mi się koncept bycia totalnym słabiakiem na samym początku gry, co zmusza do wybierania potyczek ostrożnie. Trzeba być przygotowanym na to że będzie się dużo ginęło, na szczęście w przeciwieństwie do Dark Souls można zapisywać praktycznie kiedy się chce, także dużo progresu się nie traci. Wraz z kolejnymi levelami i lepszymi przedmiotami możemy podchodzić do coraz potężniejszych przeciwników aż stajemy się nie do powstrzymania. Czyli klasyka - od zera do bohatera, ale ta część z zerem jest dużo bardziej zaakcentowana w porównaniu do iinych gier. Również lubię lokację w której gramy. Mapa jest fajna do eksplorowania, nie jest pusta, ale nie jest też przytłaczająca. Miejscówki i układ dróg są bardzo charakterystyczne, także nawet bez mapy nie gubiłem się. Wszystko, począwszy od przeciwników do przedmiotów, ma swoje przypisane miejsce, także przy powtarzaniu gry możemy ruszyć od razu po dane rzeczy które chcemy. System rozwoju postaci również jest fajny, a w szczególności rozwijanie umiejętności danym rodzajem broni. Z każdym ulepszeniem animacje atakowania się zmieniają, postać macha bronią szybciej, robi większe zamachy i dłuższe kombosu. Niewiele gier ukazuje rozwój postaci w obsłudze broni poprzez zmiany w stylu walki. Ale to co mnie bardzo boli to sterowanie, a konkretnie fakt, że prawie każda czynność wymaga wciśnięcia dwóch przycisków. Podnoszenie przedmiotów, rozmawianie z ludźmi i otwieranie drzwi wymaga przytrzymania Ctrl (lub LPM) ORAZ wciśnięcie W. Dlaczego nie mogli po prostu dać jednego przyciska do interacji? Klawiatura to nie pad, jest dużo klawiszy do wykorzystania! No i walka z potworami jest trochę niesatysfakcjonująca. Potwory mogą blokować twoje ataki, ale w przeciwieństwie do humanoidalnych przeciwników nie ma różnicy w dźwięku pomiędzy trafienie a blokiem. Przez długi czas zastanawiałem się dlaczego moja postać trafia potwory, a zdrowie im nie spada. Gra ogólnie ciekawa, ale myślę, że nie będę do niej wracał w przyszłości
