Dość losowe tworzenie szkoły magii, ale zabawne. Do tego określony czas na całą kampanię, to się chwali. Chciało by się więcej miejsca na rozbudowę i możliwość niszczenia, ale i tak jest spoko.
Dobra gra RPG z klimatem Warhammera 40k wylewającym się z ekranu. Sporo wyborów, kompanów i światów do odwiedzenia. Dodatkowo walki w kosmosie i zarządzanie planetami. Minusem może być brak polskiej wersji językowej oraz naprawdę duża ilość walk.
Ogrom przytłacza, choć chce się więcej. Więcej poziomów, więcej przygód, więcej ekwipunku. Szkoda, że nie ma, w najbliższej przyszłości, szans na kontynuację, może chociaż DLC.
Dzięki systemowi kosztu kart bardzo trudno zrobić niezwyciężoną talię, jak to ma w magiku. Nawet gdy jest się blisko, to i tak są talie które kontrują i nie ma ich aż tak mało. Niepotrafię sobie przypomnieć, abym walczył ciągle przeciwko takim samym taliom. Co partia to wyzwanie. Losowość występuje, oraz z większą ilością gotówki można zrobić mocniejszą talię, lecz te problemy są niczym w porównaniu z takimi samymi elementami w innych karciankach.
Małe problemy z wypłaszczaniem się, lecz nie aż tak częste, aby całkowicie odechciało się grać. Przypisanie klawiszy też wypłaszczyło się. Fabularnie bardzo dobrze, da się lepiej zrozumieć głos w swojej głowie, dzięki poznaniu większej ilości jego przyjaciół. Do tego głowny wątek i Mr. Hand na wysokim poziomie, choć zostawia niedosyt.
Pełno losowości i brak progresu. Niby odblokujesz cztery talie, ale co zmieni się na koniec przejścia jest mocno losowe. Nie masz możliwości przygotować się na losowe kombinacje wroga, tyko może te karty co dostaniesz wystarczą. A już znaki zapytania do szczyt, chyba 75% szans na to, że zniszczy ci talie. Fajny koncept, ale zabity przez losowość.
Strasznie frustrująca, losowe karty zdobywasz, losowe karty wywalasz, losowe zdarzenia z losową szansą na plus i minus, restart grindu po porażce.
Oprócz osatniej ważnej bitwy (przy zmianie talii trzeba od nowa przechodzić puzle, a w bitwa wydłużona bo trzeba porównać dwie karty w KAŻDEJ rundzie), było całkiem nieźle. Gra głównie dla sympatyków Gwinta i gier karcianych, mechanika nie jest zła, ale czasem uciążliwa.
Najbardziej denerwująca gra, poziom trudności to istna skocznia, raz łatwo, raz trudno. Do tego dużo podstawowych rzeczy trzeba szukać w necie, bo jak się nie domyślisz lub przypadkiem nie zrobisz, to samouczek ci nie pomoże.
