FEAR nie jest idealny - jest stary, wizualia broni (celowanie, przeładowywanie, sama grafika) są na niskim poziomie, historia jest prosta i nietrudno się domyślić wszystkich zwrotów akcji. Ale wciąż jest to strzelanka wybitna. Strzela się przyjemnie. Hisotria co do treści nie porywa ale jest opowiedziana w sposób naprawdę ciekawy. Narracja jest dobrze wyważona - elementy akcji, grozy, spokoju oraz komedii współgrają ze sobą. Poziomy są ciekawe, miejscami liniowe, a miejscami skomplikowane (czasem w mojej opinii niepotrzebnie zbyt labiryntowe) ale nie ma konieczności dogłębnej eksploracji. Przeciwnicy współgrają ze sobą, komunikują się oraz są w stanie gracza zaskoczyć, dzięki czemu nawet na normalnym poziomie trudności są w stanie przedstawić pewne wyzwanie (w szczególności na samym początku, gdy gracz się ich działania uczy); to właśnie ten aspekt jest niedościgniony w obenych grach, nawet FPSach - działanie przeciwników komputerowych, którzy dzięki temu są w stanie zmusić gracza do myślenia i działania, a poziom trudności nie wynika z samego współczynnika ich tolerancji ołowiu (i innych substancji). Polecam, w szczególności na przecenie, tym bardziej że gra nie jest długa, a naprawdę przyjemna. [SPOILER] imo największa wada FEARa to (poiza designem broni) przymus zabicia swojej mamy na końcu :(
