Mimo iż wracam do niej z sentymentem, muszę stwierdzić, że potrawi wyrzucić do pulpitu w losowym momęcie.
Może moja recenzja nie będzie obiektywna, ponieważ kocham tą grę, lecz muszę zgodzić się z moim przedmówcą (inna recenzja w języku polskim napisana przez Rotodaton). Bywa tak, że moździerze przeciwnika będą pruć do naszych jednostek a one będą stały. Ale takie samo mam wrażenie grając w Company of Heroes. W jednej i drugiej grze musimy opanować mikro jednostkami na bardziej taktycznej płaszczyźnie, niż zręcznościowo jak w Star Crafcie 2 . Ale dlaczego polecam tą grę, szczególnie teraz kiedy jest za 15zł? Dla kampani i klimatu! Przyjemnie było teraz wrócić do tych arabsko-kosmicznych ambientów i ,,popylaniu” po pustyni wielkim krążownikiem. Warto było wrócić dla mojej ulubionej animacji posłania z głównego transportera rakiet, które tak pocieszenie lądują na jednostkach przeciwnika. Lecz mimo wszystko mam wrażenie, że inaczej grałem niż twórcy to przewidzieli. Przede Wszystkim traktowałem mój transportowiec jako główny krążownik bojowy który stanowił zawsze trzon ataku zamiast jako centrum dowodzenia gdzieś za terenami bitwy. Ale czy wolność w taktyce nie stanowi o dobroci rozgrywki? Może recenzja chaotyczna, ale muszę jeszcze wspomnieć o kampani, którą uważam za równie dobrą co w normalnym Homeworldzie. Dobre zwroty akcji, (o których nie będę rozpisywać by nie psuć zabawy) powodowały u mnie naprawdę duże emocje, których nawet wspomniany Star Craft nie potrafił. I mimo, że w grze Blizarda mamy bardziej charakterystyczne postacie, jakoś bardziej przeżywałem przygody pokazane w kampani. Kupuj! A ja lecę przejść kampanię jeszcze raz!
### Pakiet zawiera wszystkie 3 części podstawowe oraz FINAL CUT, w którym to są przebudowania mechaniczne względem podstawowych wersji. Zwróć uwagę co instalujesz (ja nie zwróciłem ;]) ### Gra godna polecenie ze względu na 3 rzeczy: 1) Fabuła: nie jest taka epicka jak w Diablo II, ale nie jest tylko tłem do szatkowania potworów. 2) Oryginalny świat: Magia, inteligentne roboty, światy duchów, a to wszystko na alternatywnej wersji ziemi. 3) Tempo: bardzo szybkie. Grając w titan quest (dawno temu, może się coś zmieniło) miałem poczucie, że wszystko ciągnie się mozolnie. Tempo jest wręcz perfekcyjne. Dla fanów hack’n slash pozycja obowiązkowa! ### Grając w pierwszą część kompletnie zepsułem sobie postać. Mój bohater miał być strzelcem palnym regenerującym swoje życie z zadawanych obrażeń, Katharina natomiast miała być wytrzymałym obrońcą na której mieli się skupiać przeciwnicy. Okazało się, że przeciwnicy nic sobie nie robili z duszka, tylko każdy chciał się przytulić do mojego wojaka. Koniec końców gra wyglądała tak, że przeważnie uciekałem przed zgrają przeciwników.... ALE I TAK UWIELBIAM TĄ SERIE!!!1 W edycji Final Cut zauważyłem, że moja taktyka może mieć sens, przeciwnicy nie rzucają się od razu na moją postać huzia na juzia. Zobaczymy co wyjdzie!
...dobrze? Wiecie Państwo, moim zdaniem to nie tak, że dobrze czy nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć co cenię w niej najbardziej powiedziałbym, że postacie. Postacie które podały mi pomocną dłoń.... A tak poważnie, mimo że lubię tą grę, ma ona kilka wad: - Cena, obecnie 72 zł za 7 godzin rozgrywki (dla tych co przeliczają). Rozumiem, że premiera niedawno i w ogóle, jednak mam wrażenie, że w stosunku do rozgrywki to dużo. - Czasami jedno słowo ma dwa różne tłumaczenia po polsku, lub też nie jest przetłumaczone. Rzadko się to zdarza, ale miałem wrażenie, że przez to nie mogłem wypełnić jednego ważnego zadania dla fabuły, ponieważ nie mogłem zakupić przedmiotu z listy. - Brak chęci do przechodzenia jeszcze raz. Gra ma w sobie ważne wybory, które krocząc wiedźmińską ścieżką z początku wydają się właściwe by potem odgryźć nam gardło, ale poważnych takich wyborów jest może cztery, a specjalnie dla nich przechodzić praktycznie grę od nowa? Podziekuje - Główne wątki i tak liniowe (się wydają) bez wpływu gracza Plusy: - Wątki lordów i historia tego małego królestwa - Grafika bardzo klimatyczna (rzecz gustu oczywiście) - Ścieżka dźwiękowa (Merkfolk, zatrzymywałem się z przeklikiwaniem tekstów by posłuchać ich utworów w kluczowych momentach) - Syndrom jeszcze jednej tury jak w Heroskach Zagrałem, nie żałowałem (oprócz pójścia spać o 4 w nocy bo łyknąłem grę na raz). Pozdrawiam
