Bugów nadal jest cała masa, ale najbardziej rażą beznadziejne zadania, które absolutnie nie implikują zakończenia. W skrócie - zostaniesz królem Myrtany, ale najpierw: przynieś mi... podaj mi... przeprowadź ich przez pół mapy... Mało tego, w większości przypadków siermiężne dialogi nie wyjaśniają, co tak naprawdę mamy zrobić lub gdzie coś możemy znaleźć. Sytuację nieco ratuje dziennik zadań, ale niejednokrotnie bez poradnika ani rusz. Epilog też wyszedł słabo. Największą zaletą jest to, że gra jest krótka (kilkanaście godzin). Zdecydowanie bardziej polecam ponowne ogranie podstawki.
Największym problemem tej gry jest jej niedopracowanie. Niestety, nie tylko od strony technicznej. Wiele mechanik jest przekombinowanych, co skutecznie odrzuca - nie dziwię się ludziom, którzy wystawiają jej 0 na metacritic po paru pierwszych godzinach. Naprawdę nie jest łatwo się w tym wszystkim połapać, zwłaszcza, gdy gra nas tym wszystkim zasypuje na start. Ceny u handlarzy oraz ceny samochodów są kosmiczne, co wymusza zbieranie wszystkiego i nie byłby to problem, gdyby nie fakt, iż loot jest strasznie niewygodny, a nasza postać posiada limit udźwigu, który jest po prostu zbędny i irytujący. Rozwój postaci totalnie nie wyszedł i mam wrażenie, że nie działa - rozwijałem postać pod kątem karabinów i zdrowia, a mimo to, mogłem ściągać wrogów na hita z pistoletu (a to przecież osobne drzewko, którego nie ruszałem). Więc pytanie, po co on w ogóle jest... Całość rozwoju tak naprawdę sprowadza się do podnoszenia coraz to lepszych przedmiotów od przeciwników i ich sukcesywnej wymiany w ekwipunku. Na dłuższą metę jest to po prostu nudne i nielogiczne - co chwilę zdarza się, że randomowy gość z ulicy ma lepszy element ubioru od mojego. Odnośnie logiki - fabuła gry jest naprawdę ciekawa i warto ją przejść, ale gdy się nad tym zastanowimy, to wiele wydarzeń nie ma sensu w oparciu o to, co widzimy przez całą grę. Przykładowo - jeden z naszych kompanów umiera po akcji (chyba od jednego pocisku). Ja ich otrzymałem przez całą grę tysiące... W zasadzie po kilkunastu godzinach stałem się nieśmiertelny (poziom trudności - normalny). Jestem przekonany, że mógłbym wybić całe miasto. Tym bardziej dziwiły mnie pewne misje, które mimo to, usiłowały nadal sprowadzać rozgrywkę do podchodów. Poza liniowymi do bólu misjami, w grze tak naprawdę nie ma co robić. Świat jest nudny i pusty. Eksploracja nie sprawia żadnej satysfakcji. Nie da się też pobawić robiąc rozróbę, bo po paru sekundach zabija nas policyjny dron. Czy patche to uratują? Wątpię, ale może multiplayer?
Elex jest grą ciekawą, mam tu na myśli przede wszystkim nietypowy świat. Świetnie wypada tu eksploracja, NPC, rozwój postaci, frakcje są zróżnicowane. Naprawdę można się w to wciągnąć. Podobała mi się również grafika i dźwięki otoczenia. Niestety, polska lokalizacja jest przeciętna, to samo mogę powiedzieć o muzyce - jest klimatyczna, ale zdecydowanie nie jest to poziom Gothica 3. Wątek główny ma swoje momenty, ale miejscami jest kiepsko (szczególnie na początku i końcu). Wydaje mi się, że zadania poboczne były ciekawsze i bardziej spójne. System walki jest bo jest, ani nie razi, ani nie sprawia mega satysfakcji (grałem pod bronie dystansowe). Zdecydowanie nie podobały mi się cutscenki - chyba najgorsze jakie widziałem w grach, wstawione w dialogi bez ładu i składu. System śledzenia zadań nie działa tak jak powinien - w większości przypadków zadanie kończy się z chwilą wykonania polecenia, np. zabicia kogoś, co sprawia, że odebranie nagrody jest utrudnione. Postacie czasami potrafią powiedzieć ileś razy to samo w ramach jednego dialogu. Generalnie da się to wybaczyć, poważniejszych błędów nie uświadczyłem. Dla fanów gier PB pozycja obowiązkowa.
